Beginnende modernisering van Harlingen

De periode dat mijn grootvader de stad fotografeerde kenmerkte zich door een verdergaande modernisering en industrialisatie. Oude industrie uit de 18e eeuw verdween stukje bij beetje uit de stad: in 1890 de traanziederij, 1903 mast-blok & pompmakerij, 1905 zeilmakerij, 1930 zoutziederij, 1928 aardewerkfabriek, 1935 steenfabriek en in 1968 de dakpannenfabriek. Door de komst van het spoor en het in 1933 gereedkomen van de Afsluitdijk werd het vervoer van goederen over land steeds belangrijker. De Afsluitdijk had tot gevolg dat de vissers van de Zuiderzee werden afgesloten van hun thuishavens, Harlingen bood een alternatief. De visserij werd zelfs belangrijker dan handel. De wereldhaven van de 17e eeuw was veranderd in een haven voor de regio, de poort naar de Waddenzee. In 1933 kam er een grenswijziging met Barradeel waardoor Harlingen eindelijk meer ruimte kreeg om uit te breiden. De woonomstandigheden van de stad konden worden verbeterd. In de 60er jaren werd o.a. de arbeiderswijk rond de Zoutsloot gesaneerd. Het plan was daarbij de gehele Zoutsloot te dempen maar het bleef bij het deel vanaf de zuidelijke bocht.